Ik had aflevering 1 opgenomen en een paar keer gekeken en ik ga eens even mijn sociaal pedagogische analyse hier op los laten hahahah
.
Ik denk dat alle deelnemers zich heel erg beuwst waren waar ze aan mee gingen doen. Waar de eerste aflevering erg moeizaam op gang komt (ik ben de enige in mijn vriendenkring die het niet stervens-saai vond) Vooral in de beginfase krijg je duidelijk in beeld dat waar de ene deelnemer heel erg moedwillig gaat kiezen voor een rollenspel met definieerbaar karakter (Stella, Dolf, Isaak, Imelda), een andere deelnemer juist in eerste instantie vasthoudt aan het fenomeen van ‘zichzelf blijven’. Het is nog heel vroeg in het spel en de beide types spelers kunnen nog wel eens heel drastisch om gaan slaan. Stella is iemand die duidelijk kiest voor een ‘rol’. Zij wordt geïntroduceerd als opvoedster in het dagelijks leven maar manifesteert zich als een tegendraads en rebels type met een autoriteitsprobleem dat haar billen laat zien als ze het ergens niet mee eens is. Niet bepaald passend bij een opvoedster, vinden jullie wel? Hiermee werd voor mij haar keuze tot het spelen van een spelletje heel duidelijk en ik vraag me af of we in het programma nog een completer beeld van Stella Zullen krijgen. Imelda geeft ook haar tactiek bloot en doet dat heel overtuigend. Zij kiest bewust voor een tactiek, gericht op winst, maar zonder kwaad bloed te zetten of mensen te kwetsen. Een mooie manier en ik hoop voor haar dat het werkt! Isaak speelt ook alleen een rol. Dat blijkt bijvoorbeeld wel uit het feit dat hij aangeeft dat hij gevoelsmatig mee gaat in de keuze van Dolf om eten aan de armen te geven, maar dat hij niet staat achter de manier waaróp Dolf dat wil doen, namelijk door middel van een opzichtig statement om goodwill te kweken. Dat statement van Dolf kwam op mij ook weer niet overtuigend over omdat Dolf ook duidelijk nog niet in zijn rol zit. Het ene moment hangt hij de arrogante regent uit en het andere moment wil hij juist rebels zijn en goed voor zijn volk zorgen. Dat maakt zijn ‘rol’ uitermate dubieus, want wat is nu waar of zijn geen van beide kanten echt? De keuze van Isaak om op die manier zich te onttrekken van Dolfs beslissing was dan ook misschien niet de meest tactische. Hij had niet weg moeten lopen maar Dolf moeten overtuigen dat er meerdere wegen naar Rome leiden. Dolf en Isaak zijn dus duidelijk nog zoekende naar hun rol en hadden misschien beter in het armenhuis kunnen beginnen om het spel eerst eens aan te kijken. Er was veel te weinig overleg (althans, misschien was dat er wel maar is dat niet uitgezonden). Er zijn ook enkele anderen die er (voorlopig) voor kiezen om helemaal zichzelf en eerlijk te zijn. Peter is zo iemand, en dat maakt hem zeer aimabel. Hoewel zijn actie op het einde van aflevering 1, door binnen no time op te geven maar daarna te zeggen dat het ‘tactiek’ was, mij eigenlijk niet kon overtuigen. Andreas is een handige en vooral bijzonder aantrekkelijke jongen die zich nu nog redelijk koest houdt en volgens mij heel ver gaat komen in dit programma tenzij iemand hem moedwillig gaat opbreken (wat zijn de mogelijkheden daartoe eigenlijk, kunnen edelen zelf straffen of zitten de straffen alleen in het spelelement?)
